W piątek na stronie Sejmu opublikowano informację o wpłynięciu rządowego projektu nowelizacji ustawy o wprowadzającej mechanizm ograniczenia wzrostu cen dla odbiorców ciepła do 40 proc. w stosunku do cen z 30 września 2022 r.
Projektowane przepisy przewidują m.in., że maksymalna cena dostawy ciepła przyjmie wartość nie wyższą niż 140 proc. ceny dostawy ciepła stosowanej w danym systemie ciepłowniczym w dniu 30 września 2022 r.
Oznacza to, że jeżeli nastąpi wzrost cen dostawy ciepła większy niż 40% w stosunku do cen obowiązujących na dzień 30 września 2022 r., przedsiębiorstwa energetyczne otrzymają wyrównanie, tak aby odbiorca zawierający się w katalogu podmiotów uprawnionych nie został obciążony nadmiernymi kosztami ciepła.
W ten sposób wzrost cen ciepła dla odbiorców na cele mieszkaniowe i użyteczności publicznej ulegnie ograniczeniu do ustalonego poziomu, który będzie zależny od historycznych cen dostawy ciepła.
Maksymalną cenę ciepła obwarowano również limitem wynikającym ze średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą, tak aby nie doszło do nadmiernych wzrostów cen ciepła w tych lokalizacjach, w których podwyżki cen ciepła miały miejsce przed dniem 30 września 2022 r. W takim przypadku w rozliczeniach z odbiorcami przedsiębiorstwo ciepłownicze będzie zobowiązane wykorzystywać cenę najkorzystniejszą dla odbiorcy.
Zgodnie z projektem Prezes URE obliczy i opublikuje w terminie 10 dni od dnia wejścia w życie projektowanej ustawy informację o maksymalnej cenie dostawy ciepła przez przedsiębiorstwa energetycznych posiadające koncesję i wykonujące działalność gospodarczą w zakresie sprzedaży ciepła.
Przedsiębiorstwa energetyczne nieposiadające koncesji samodzielnie dokonają ustalenia maksymalnej ceny dostawy ciepła.
Z kolei wójt (burmistrz albo prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce siedziby podmiotu uprawnionego – w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego, które nie wymaga uzyskania koncesji, lub jest zwolnione z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzania Prezesowi URE – zostanie zobowiązany, na etapie weryfikacji wniosku o wypłatę wyrównania, do zweryfikowania maksymalnej ceny dostawy ciepła skalkulowanej przez przedsiębiorstwo ciepłownicze. Wartości te pozwolą na ustalenie wysokości wyrównania dla sprzedawców ciepła.
Zgodnie z projektem w przypadku gdy w danym systemie ciepłowniczym pracują rożne jednostki wytwórcze, maksymalna cena dostawy ciepła będzie wyznaczona zgodnie z algorytmem zawartym w taryfie dystrybutora ciepła.
Regulacja przewiduje też obowiązki w zakresie składania dokumentów i oświadczeń dla uczestników mechanizmu wsparcia tj. przedsiębiorstw zajmujących się bezpośrednią sprzedażą wytworzonego ciepła lub przedsiębiorstw energetycznych prowadzących działalność gospodarczą polegającą na obrocie ciepłem.
Wyrównanie będzie wypłacane miesięcznie na wniosek podmiotu uprawnionego przez zarządcę rozliczeń (w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego posiadającego koncesję) lub wójta (burmistrza albo prezydenta) – w przypadku przedsiębiorstwa energetycznego, które nie wymaga uzyskania koncesji lub zwolnione jest z obowiązku przedkładania taryf do zatwierdzania Prezesowi URE.
Wyrównanie będzie przysługiwało również sprzedawcom ciepła, którzy w okresie od dnia 1 października 2022 r. do dnia 28 lutego 2023 r. w danym systemie ciepłowniczym w rozliczeniach z odbiorcami stosowali cenę dostawy ciepła wyższą od maksymalnej ceny dostawy ciepła. Ma to na celu ochronę podmiotów uprawnionych, których podwyżki ceny dostawy ciepła w tym okresie były wyższe niż 40%.
Sprzedawca ciepła będzie zobowiązany do uwzględnienia wyrównania w rozliczeniach z odbiorcami i korekty tych rozliczeń.
Projektowane przepisy mają od 1 marca 2023 r. zastąpić aktualny mechanizm średniej ceny wytwarzania ciepła z rekompensatą i mają działać do dnia 31 grudnia 2023 r.