Dowody wskazują, że banki drastycznie obniżyły swoje oszacowania stóp procentowych pod wpływem nacisku banków centralnych. Dowody te nie zostały przedstawione juri, które skazało bankierów za “fałszowanie” stóp procentowych w mniejszej skali. Regulatorzy twierdzą, że przestrzegali zasad ujawniania informacji, odmówili komentarza lub, w jednym przypadku, odrzucili te twierdzenia.
W trakcie szczytu kryzysu finansowego w 2008 roku, gdy udzielanie kredytów przez banki niemal zamarło, banki centralne na całym świecie nawoływały do zachowania spokoju. Jednak śledztwo ujawnia dowody na to, że za kulisami manipulowano rynkiem w celu przywrócenia sztucznego spokoju – działania, które później zostały uznane za niezgodne z prawem w Wielkiej Brytanii.
Te działania dotyczyły stóp procentowych bazowych, takich jak Libor i Euribor, które śledzą, ile kosztuje banki pożyczenie pieniędzy od siebie nawzajem. Mają one duży wpływ na koszt kredytów hipotecznych i innych pożyczek. Im większe zaufanie inwestorów do pożyczającego banku, tym niższa stopa. Im wyższa stopa, tym większe wątpliwości rynku co do wiarygodności tego banku.
W październiku 2008 roku miała miejsce międzynarodowa akcja, w której uczestniczyły banki centralne Wielkiej Brytanii, Stanów Zjednoczonych i strefy euro, mająca na celu obniżenie stóp Libor i przywrócenie spokoju na rynku, w czasie gdy udzielanie kredytów przez banki niemal zamarło.
Wcześniej pojawiły się pewne dowody na udział Banku Anglii i rządu brytyjskiego w manipulacji stopami procentowymi. Jednak nigdy dotąd nie opublikowano dowodów wskazujących na to, że była to część szerszej, międzynarodowej akcji, nie tylko Wielkiej Brytanii, ale także banków centralnych na całym Zachodzie, mającej na celu obniżenie kluczowych stóp procentowych w październiku 2008 roku.