Na terenie Wielkopolski największe cmentarze bezimienne znajdują się m.in. w Lasach Rożnowskich nad rzeką Wełną k/Obornik, gdzie spoczywa 12 tysięcy ofiar oraz w Lasach Wypalanki k/ Stęszewa, na terenie Wielkopolskiego Parku Narodowego, gdzie spoczywa dwa tysiące ofiar. W dniu 5 listopada b.r. wielu mieszkańców Stęszewa, Poznania oraz najbliższych miejscowości zebrało się przy zbiorowych mogiłach w Lesie Wypalanki, aby podczas Spotkania Modlitewnego uczcić pamięć ofiar niemieckiego ludobójstwa. Spotkanie prowadzili proboszcz ks. kan. Zdzisław Błaszczyk oraz ks. Artur Wojczyński z parafii p.w. Świętej Trójcy w Stęszewie. Obecny był burmistrz Stęszewa Włodzimierz Pińczak, leśników i pracowników WPN reprezentował leśniczy Dariusz Jaskólski, obecne były poczty sztandarowe szkolne, harcerskie, organizacyjne i kościelne. Poczet sztandarowy PTTK wystawiła Wielkopolska Korporacja Oddziałów PTTK w Poznaniu. Krajoznawcy wielkopolscy i poznańscy uczcili pamięć prof. Stanisława Pawłowskiego, światowej sławy geografa polskiego, spoczywającego w jednej z mogił. Prof. Stanisław Pawłowski urodził się 16 marca 1882 w Dębowcu, zamordowany został 6 stycznia 1940 r. w Forcie VII w Poznaniu. W latach 1920-1923 został pierwszym prezesem Oddziału w Poznaniu Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego (prekursora PTTK), a w latach 1932-1933 pełnił funkcję Rektora Uniwersytetu Poznańskiego. Obecnie prof. Stanisław Pawłowski jest patronem Wydziału Nauk Geograficznych i Geologicznych Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza na Morasku. Na uwagę zasługuje książka – biografia prof. Stanisława Pawłowskiego, wydana staraniem prof. n. med. Zbigniewa Pawłowskiego (syna słynnego geografa).
NIECHAJ PAMIĘĆ NIGDY NIE ZGINIE
Pewien filozof powiedział: „listopad rozpoczyna się dwoma dniami, które od samego początku świata wysławiają mądrość: pierwszy dzień wspomina świętych, drugi dzień wspomina zmarłych”. Zapomniał on jednak, że jest jeszcze dzień kolejny, następny, taki dzień w którym wspomina się zamordowanych, o czym powinni pamiętać żyjący. Wielkopolska jest usiana licznymi cmentarzami i mogiłami, nie raz już zapomnianymi, będącymi pomnikami męczeństwa i pamięci narodowej. Na cmentarzach tych spoczywają najczęściej bezimienni Synowie i Córki narodu polskiego, którzy swe życie oddali za ojczyznę, zamordowani przez Niemców w czasie II wojny światowej.
