Badacze zidentyfikowali trzy przypadki bakterii Yersinia pestis, które wywołują zarazę, w ludzkich szczątkach. Dwa przypadki znaleziono w masowym grobie w Somerset, a jeden w pomniku pierścieniowym w Cumbrii.
Aby dokonać odkrycia, naukowcy pobrali małe próbki szkieletów od 34 osób i analizowali obecność DNA Yersinia pestis w miazdze zębów. Zespół badawczy, w skład którego wchodzili naukowcy z Francis Crick Institute, University of Oxford, Levens Local History Group oraz Wells and Mendip Museum, współpracował przy tym projekcie. Pooja Swali, pierwsza autorka i doktorantka w Crick Institute, wyraziła swoje zdziwienie i zachwyt nad próbkami sprzed tysięcy lat, które okazały się niezwykle cenne dla badań.
Naukowcy są przekonani, że te genomy Yersinia pestis z przeszłości mogą dostarczyć ważnych informacji na temat rozprzestrzeniania się i ewolucji patogenów oraz pomóc w zrozumieniu, które geny są istotne w przypadku chorób zakaźnych. W toku analizy, badacze zauważyli, że linia Yersinia pestis z tego badania traciła geny wraz z upływem czasu, co stanowi ważną obserwację dotyczącą późniejszych epidemii wywołanych przez ten patogen.
Dodatkowo, w wyniku analizy DNA, naukowcy zidentyfikowali trzy przypadki Yersinia pestis u dwójki dzieci w wieku od 10 do 12 lat oraz u jednej kobiety w wieku od 35 do 45 lat. Przypuszcza się, że te trzy osoby żyły w podobnym okresie czasu, co sugeruje, że epidemia mogła rozprzestrzeniać się w lokalnym społeczeństwie.
Według ustaleń badaczy, ten szczep dżumy, który wywodzi się z późnego neolitu i epoki brązu, został najprawdopodobniej przeniesiony do Europy Środkowej i Zachodniej około 4800 lat temu przez migrację ludzi na Eurazję. Teraz jednak badania wskazują, że zaraza ta sięgała aż do Wielkiej Brytanii, co stanowi istotny element w zrozumieniu historii rozprzestrzeniania się tej choroby na kontynencie europejskim.