Ten kataklizm, który miał miejsce prawie tydzień temu, pozostawił również 51 osób na liście zaginionych, wśród nich rodzin, które wciąż żywią nadzieję na odnalezienie swoich bliskich, chociaż ratownicy przyznają, że szanse na znalezienie ocalałych maleją z każdą godziną.
Dramatyczny moment uratowania trzyletniej dziewczynki po ponad 60 godzinach spędzonych pod gruzami wprowadził chwilę nadziei wśród ekip ratunkowych i stał się symbolem determinacji w poszukiwaniach. To cudowne ocalenie przyniosło chwilową ulgę i motywację do dalszej pracy, jednak z biegiem czasu, jak przyznał Edward Macapili, urzędnik agencji ds. katastrof, nadzieja na odnalezienie więcej ocalałych przygasa.
Osuwisko, które zaskoczyło wioskę we wtorkowy wieczór, zniszczyło 55 domów oraz pochłonęło pojazdy czekające na odbiór pracowników z kopalni złota, w tym trzy autobusy i jeepney. Ofiary śmiertelne to zarówno mieszkańcy wioski, jak i pracownicy górniczy, z liczbą rannych przekraczającą 30 osób.
Zjawisko osuwisk na Filipinach jest problemem powracającym, napędzanym przez kombinację czynników: górzysty teren, intensywne opady deszczu oraz negatywne skutki działalności człowieka, takie jak wylesianie spowodowane górnictwem i nielegalnym pozyskiwaniem drewna. Ostatnie ulewne deszcze monsunowe, które nawiedziły części Mindanao, tylko pogłębiły ryzyko katastrof naturalnych, w tym osunięć ziemi i powodzi, zmuszając dziesiątki tysięcy ludzi do poszukiwania schronienia.
Dodatkowo, obszar ten został niedawno dotknięty serią trzęsień ziemi, co dodatkowo utrudniało działania ratunkowe, szczególnie po trzęsieniu ziemi o sile 5,9 stopnia w sobotę, które zmusiło ratowników do tymczasowego wstrzymania poszukiwań.
Ta tragedia rzuca światło na ciągłe wyzwania, przed którymi stają Filipiny w zakresie zarządzania ryzykiem katastrof naturalnych, podkreślając potrzebę zwiększenia świadomości i inwestycji w systemy wczesnego ostrzegania oraz zrównoważone praktyki wydobywcze i zarządzania zasobami naturalnymi, aby uniknąć przyszłych tragedii.