Stasys – rysunki refleksyjne
Wystawa w Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w dniach 11 czerwca – 5 września 2021.
„Trzyma mnie rysunek, nić przewodnia wszystkiego, ołówek i notatnik towarzyszą mi zawsze i pozwalają usprawiedliwić się przed sobą, że czas nie idzie na marne. Staram się chwytać różne doznania, różne pomysły, wiele ich ucieka, nakładają się na inne wrażenia. Kiedy jednak wracam do moich notesów, wszystko się budzi, powoli przypomina i czasami nawet po latach realizuję pewne rzecz” – tak w jednym z wywiadów opowiada o swojej twórczości Stasys Eidrigevičius.
Wystawa „Stasys – rysunki refleksyjne” prezentuje fragment twórczości rysunkowej Stasysa Eidrigevičiusa – grafika, malarza, twórcy pasteli i plakatów, dla którego w litewskim Poniewieżu powstaje Centrum Sztuki Stasysa Eidrigevičiusa (SEAC). Jego prace były pokazywane na wielu indywidualnych wystawach w Polsce i na świecie. Artysta za pomocą swojej sztuki porusza uniwersalne problemy każdego człowieka, takie jak samotność, poczucie bezradności oraz pragnienie wolności.
„Stasys to twórca wszechstronny. W swej działalności artystycznej wypowiada się za pomocą różnych dziedzin, m.in. grafiki, rysunku, fotografii, malarstwa, performansu czy teatru. Do jednych z nich wraca, z innych rezygnuje, a niektórymi zajmuje się nieprzerwanie. Bogactwo mediów, po które sięga, bynajmniej nie powoduje, że gdzieś po drodze artysta gubi swój unikatowy język wypowiedzi. Dzieje się wręcz odwrotnie. We wszystkich jego dziełach, bez względu na to, czy są to prace malarskie, grafika, fotografia czy przedstawienia teatralne, w bardzo wyraźny sposób uwidacznia się jego niepowtarzalny styl. Opracowując własną, oryginalną formułę wypowiedzi, pozostającą niejako na uboczu ówczesnej produkcji artystycznej, stworzył jednocześnie swój własny świat” – pisze o artyście i jego sztuce kurator wystawy Piotr Kułak.
Na wystawie zostaną zaprezentowane dwa cykle wykonanych w technice tuszu rysunków, które pochodzą z prywatnej kolekcji artysty. Oba cykle, powstałe w 2000 roku, dotychczas nie były publikowane i pokazywane na wystawach. Pierwszy, o charakterze refleksyjnym, składa się z 28 rysunków, w których artysta przedstawia abstrakcyjne pojęcia oraz swoje stany emocjonalne. Ten niepowtarzalny i wyjątkowy w jego twórczości cykl charakteryzuje się prostą formą i oszczędnym językiem artystycznej wypowiedzi. Dominuje w nim cienka linia, która nastraja, ukierunkowuje, konstruuje, kadruje, uwrażliwia, wreszcie określa, jaką formę ma przyjąć „to”, co powstało w umyśle artysty.
Drugi cykl, zbliżony pod względem formalnym do pierwszego, wykonany w tej samej technice, to zbiór 37 prac humorystyczno-erotycznych, których głównym tematem jest grzybobranie. Seria ta łączy w sobie dużą dozę humoru z erotyką. Stanowi przeciwwagę do zbioru rysunków refleksyjnych i pokazuje odmienne, bardziej humorystyczne oblicze Stasysa. W „Grzybobraniu” Artysta ukazuje sferę flirtu, zalotów miłosnych i uwodzenia zarówno w świecie ludzi, jak i zwierząt. Te miłosne uniesienia i podboje znalazły w tym cyklu symboliczną formułę i charakterystyczną formę ukazywania miejsc intymnych jako grzybów kapeluszowych, co wzmacnia żartobliwy przekaz rysunków.
Wystawie będzie towarzyszyć bogato ilustrowany katalog, w którym znajdą się reprodukcje rysunków prezentowanych na wystawie i teksty poświęcone twórczości rysunkowej Stasysa.
Kurator wystawy i redaktor katalogu: Piotr Kułak
Projekt graficzny katalogu: Paweł Osial
Projekt plakatu: Stasys Eidrigevičius
Materiały do pobrania (w tym plakat wystawy oraz wizerunki wybranych prac artysty) są dostępne na stronie: https://bit.ly/2QwSmS9
Strona internetowa wydarzenia: https://bit.ly/341zY79
Patroni honorowi:
Patroni medialni:
Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego mieści się w pobliżu placu Zamkowego przy ul. Koziej 11 w Warszawie. Jest to jedyna instytucja tego typu w Polsce i jedna z nielicznych w Europie. Muzeum Karykatury w Warszawie powstało w roku 1978. Jego twórcą, a później długoletnim dyrektorem był rysownik i satyryk Eryk Lipiński. Idea powstania Muzeum Karykatury nurtowała go już na początku lat 60. XX wieku. Najpierw Muzeum działało jako Oddział Muzeum Literatury, by w 1983 roku uzyskać samodzielność i stałą siedzibę w dawnej oranżerii Pałacu Prymasowskiego przy ul. Koziej. Pierwotny zbiór 2500 obiektów rozrósł się do kolekcji ponad 20-tysięcznej. Zawiera ona wiele arcydzieł karykatury polskiej i światowej – od XVIII-wiecznych po najnowsze.
