Nowa linia kolejowa ma za zadanie łączyć stolicę kraju, Dżakartę, z Bandung – głównym centrum gospodarczym regionu. Nazwa “Whoosh” pochodzi z języka Bahasa Indonesia i jest symbolem oszczędności czasu oraz niezawodności.
Prezydent Indonezji, Joko Widodo, zdecydowanie popierał realizację tego projektu, mając na uwadze konieczność rozwiązania problemu chronicznych korków w kraju. Chociaż pierwotnie planowano uruchomienie linii w 2019 roku, różne komplikacje – od sporów gruntowych po pandemię Covid-19 i dodatkowe koszty budżetowe – spowodowały opóźnienie.
Kolej “Whoosh” jest obsługiwana przez PT KCIC, spółkę joint venture składającą się z czterech indonezyjskich firm państwowych oraz pekińskiej China Railway International. Dzięki prędkości sięgającej nawet 350 km/h, pociągi “Whoosh” są w stanie szybko pokonać dystans 142 km między Dżakartą a Bandung. Dodatkowym atutem jest fakt, że są one napędzane energią elektryczną, co przyczynia się do redukcji emisji CO2.
Bandung, często określana jako “Dolina Krzemowa” Indonezji, ma teraz szansę na jeszcze większy rozwój dzięki nowej linii kolejowej. Istnieją też plany rozszerzenia sieci do Surabaya, ważnego portu i stolicy prowincji Jawa Wschodnia.
Mimo entuzjazmu wielu osób związanych z projektem, pojawiają się też głosy krytyki. Ich zdaniem ogromne koszty inwestycji mogą nadwyrężyć publiczny budżet kraju, już i tak obciążony skutkami pandemii.
Jednakże “Whoosh” jest więcej niż tylko koleją – to część większego obrazu chińskiej inicjatywy “Pasa i Szlaku”. Prezydent Chin, Xi Jinping, od 10 lat realizuje ten ambitny plan, mający na celu połączenie Azji z Afryką i Europą poprzez sieci lądowe i morskie.
Dla Indonezji, która jest największą gospodarką Azji Południowo-Wschodniej, współpraca z Chinami – jej największym partnerem handlowym – jest kluczem do przyszłościowego rozwoju kraju.