Najlepszy prezent dla dziecka to książka – twierdzi ekspert rozwoju osobistego

Szukając prezentów dla swoich dzieci, nie zapomnij o dobrej książce. Zdaniem Michała Zawadki, autora książek z zakresu rozwoju osobistego i społecznego najmłodszych, może być ona doskonałą płaszczyzną kontaktu między dziećmi a dorosłymi.

Podczas wspólnego czytania książek, których bohaterowie przeżywają pewne problemy czy sytuacje, moz˙e dojs´c´ do współodczuwania, zabawy, a nawet do próby wspólnego rozwia?zywania tych problemów – zwraca uwagę Michał Zawadka, mówca, trener i autor bestsellerowych książek „Chcę być kimś” i „Zarządzanie mediami”. Dlatego jego zdaniem ksia?z˙ka jest sprzymierzen´cem dorosłych. Może bowiem stanowic´ pretekst do rozmów, a dyskusje o tym, co się przeczytało, to najprzyjemniejsze, najciekawsze rozmowy dzieci z rodzicami. Czytanie ksia?z˙ek jest łatwym, ma?drym i doste?pnym sposobem budowania silnej wie?zi rodzinnej, a także budowania autorytetu rodzica.

Nie ulega wa?tpliwos´ci, z˙e kontakt z ksia?z˙ka?, od wczesnych lat, dostarcza wiedzy o s´wiecie i ludziach, a także kształtuje włas´ciwa? hierarchie? wartos´ci. Nalez˙y wie?c wybierac´ ksia?z˙ki ciekawe i wartos´ciowe, takie, które wzruszaja?, bawia? i przygotowuja? dzieci i młodziez˙ do dorosłego z˙ycia. A następnie czytać, czytać, czytać… I robić to systematycznie.

Z drugiej strony Zawadka odradza podarunki absorbujące uwagę dzieci na długie godziny, które jednocześnie ich nie rozwijają. Smartfony, tablety czy konsole nie dają jego zdaniem zbyt wielu okazji do refleksji, pola dla wyobraźni i kontaktu z drugim człowiekiem. Wymienione gadżety mogą też przyczynić się do odseparowania dziecka od rodziny i otoczenia oraz zamknięcia go w wirtualnym świecie.

Warto jednak pamiętać, podkreśla Zawadka, że całkowite odcięcie dzieci od gadżetów może też prowadzić do wykluczenia społecznego. W końcu o czym będzie rozmawiać z rówieśnikami, jeśli nie o nowych grach, ulubionych youtuberach i influencerach? Podejdźmy więc rozsądnie do tematu wirtualnych pożeraczy czasu i opóźniajmy ich pojawienie się w życiu naszych podopiecznych najdłużej jak się da. A gdy już się pojawią, uczmy, że należy zachować umiar i korzystać z nich roztropnie, tak by życie w cyberprzestrzeni nie przesłoniło tego prawdziwego. (PAP Life)