29-letni Rico Krieger został skazany przez białoruski sąd w czerwcu bieżącego roku na najwyższy wymiar kary. Zarzuty wobec niego obejmowały szeroki wachlarz poważnych przestępstw, w tym najemnictwo, terroryzm, utworzenie formacji ekstremistycznej, uszkodzenie środka transportu lub trasy komunikacyjnej, działalność agenturalną oraz nielegalne działania z użyciem broni. Wyrok wywołał międzynarodowe oburzenie i został uznany za polityczny, zwłaszcza w Niemczech, gdzie media i opinia publiczna domagały się jego uwolnienia.
Decyzja o ułaskawieniu Kriegera budzi liczne spekulacje, zwłaszcza w kontekście napiętych relacji między Białorusią a Zachodem. Białoruska opozycja podejrzewa, że Łukaszenka mógł wykorzystać sprawę Kriegera jako kartę przetargową, żądając w zamian ustępstw politycznych. Istnieją przypuszczenia, że ułaskawienie może być powiązane z próbą uzyskania od Niemiec uwolnienia rosyjskiego obywatela skazanego za morderstwo w berlińskim parku Tiergarten, co mogłoby być gestem dobrej woli w kierunku Moskwy. Łukaszenka, będący bliskim sojusznikiem Władimira Putina, jest zależny od Rosji zarówno politycznie, jak i ekonomicznie.
Ułaskawienie Rico Kriegera zostało przyjęte z ulgą przez niemiecką dyplomację, jednak nie pozbawione jest ono kontrowersji. Niemiecka opinia publiczna oraz media zwracają uwagę na potencjalne tło polityczne decyzji, wskazując na możliwość zakulisowych negocjacji między Berlinem a Mińskiem. Rzeczniczka niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych podkreśliła jednak, że “ważne jest, aby każdy skazany na śmierć miał prawo do sprawiedliwego procesu i apelacji”, wskazując na trudności w dialogu z białoruskim reżimem.
Decyzja Łukaszenki o ułaskawieniu Kriegera może być postrzegana jako próba ocieplenia relacji z Zachodem lub jako element szerszej gry politycznej, w której Białoruś stara się balansować między Rosją a krajami Unii Europejskiej.