Na jakich zasadach “trzynastka”?
Pracownik budżetówki nabywa prawo do pełnej “trzynastki” po przepracowaniu roku kalendarzowego. Niektórym świadczenie przysługuje na specjalnych zasadach. 31 marca upływa ustawowy termin wypłaty tzw. trzynastek. Pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości (8,5 proc. rocznego wynagrodzenia) po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Świadczenie, w proporcjonalnej wysokości, przysługuje już jednak po sześciu miesiącach pracy.
Półroczny staż nie zawsze jest wymagany. Zwolnienie z obowiązku przepracowania co najmniej sześciu miesięcy dotyczy m.in. nowo wybranych wójtów, burmistrzów, prezydentów miast, którzy składali ślubowanie pod koniec listopada ub.r., nowo powołanych zastępców włodarzy, a także skarbników. Do wyjątkowych przypadków ustawodawca zaliczył również nawiązanie stosunku pracy w trakcie roku kalendarzowego z nauczycielem.
Prawo do trzynastki, bez obowiązku przepracowania faktycznie sześciu miesięcy, przysługuje też pracownikowi, który korzysta z urlopu macierzyńskiego, z dodatkowego urlopu macierzyńskiego, z urlopu ojcowskiego i z urlopu rodzicielskiego.
To samo dotyczy osób, które przeszły na emeryturę, zostały przeniesione służbowo lub np. zwolniono je z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
We wszystkich tych przypadkach wysokość “trzynastki” jest proporcjonalna do przepracowanego okresu.
Wynagrodzenie roczne ustala się w wysokości 8,5 proc. sumy wynagrodzenia otrzymanego przez pracownika w ciągu roku kalendarzowego, za który przysługuje to wynagrodzenie.
