Nie żyje Dominik Kuta, instrumentalista i gitarzysta Czerwonych Gitar.

Nie żyje Dominik Kuta, znany polski muzyk, kompozytor, wokalista i instrumentalista. Najbardziej znany był ze współpracy z zespołem Czerwone Gitary.

Jego była żona Laura Łącz potwierdziła w rozmowie z PAP jego śmierć. Kuta urodził się 5 października 1952 roku w Warszawie. Karierę zaczynał w połowie lat 60. jako muzyk bluesowy w zespołach amatorskich, później współpracował z rockową grupą “74 Grupa Biednych”.

W styczniu 1970 roku Kuta dołączył do Czerwonych Gitar, gdzie pełnił funkcje wokalisty, gitarzysty, flecisty i pianisty. W tym czasie zespół przygotował nowe aranżacje, które rozłożyły się na wiele harmonijnie dobranych instrumentów. Dzięki multiinstrumentalnym zdolnościom Kuty zespół przygotował bardziej ambitny repertuar, który znalazł się na płycie “Na fujarce”. Artysta pojawił się także na płycie warszawskiego zespołu.

Kuta był członkiem zespołu do grudnia 1970 roku. Przez 12 miesięcy koncertował z zespołem w kraju i za granicą, występując na Festiwalu w Opolu w 1970 roku. Później Kuta rozpoczął krótkotrwałą współpracę z warszawskim zespołem Capella, a następnie przez Kworum.

W 1971 roku wraz z Piotrem Buldeskim i Markiem Migdalskim Kuta założył folk-rockowy zespół Rodzina Pastora w Klubie Piosenki ZAKR w Hotelu Bristol w Warszawie. W skład zespołu weszły także wokalistki Maria Figiel oraz od stycznia 1972 roku Zofia Borca. W latach 1971-1972 grupa nagrywała dla Telewizji Polskiej i Polskiego Radia. Piosenka „A gdy leci głaz” trafiła na listy przebojów i była często emitowana w Polskim Radiu.

W latach 1972-1975 Kuta współpracował z Bractwem Kurkowym 1791, grając na gitarach (6- i 12-strunowych), banjo, flecie, harmonijce ustnej i śpiewając. Był współtwórcą audycji „Już gwiazdeczka się kolebie” i „Życie, Miłość, Folk” (fragmenty obu audycji ukazały się na płytach). Jest autorem piosenek „Niezwykła noc” i „Teatr życia”. W 1973 wystąpił z Bractwem Kurkowym na XI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, gdzie nagrodzono utwór „Koleiny” oraz na VII Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu, gdzie zespół zdobył Srebrny Pierścień za utwór „W wojsku nie jest źle.” Ponadto w latach 1973-1974 zespół występował poza konkursem na XIII Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Słupsku.